11 ciężarówek, które właściciele przetarli do ciężarówek dalekiego zasięgu
Rodzina ZIL-133 miała być używana jako część pociągu drogowego do transportu dalekobieżnego, ale tak naprawdę nie działała dla nich. Moc silnika benzynowego wystarczyła tylko, by pewnie przemieścić samą ciężarówkę w kosmos, ale na przyczepę nie starczyło już siły. A mała kabina z ZIL-130 nie została zaprojektowana do walki na dalekie odległości. Jednak wraz z przejściem do gospodarki rynkowej sytuacja się zmieniła i wszystko, co ma koła, zaczęło pokonywać duże odległości. Tutaj na przykład ZIL-133G2, w którym kabina wzrosła dwa i pół razy. Uwaga: „śpiwór” zajmuje całą dozwoloną szerokość, dzięki czemu możesz rozciągnąć się na pryczy. Nawiasem mówiąc, wyprodukowano tylko 38 000 jednostek benzyny „sto trzydzieści trzecie” – nawet dziwne, że przetrwała…
ZIL-133G4 stał się rozwinięciem głównego tematu ZIL. Nowy model otrzymał nawet modyfikację z fabrycznie przedłużoną kabiną z przedziałem sypialnym. Ale kopia na zdjęciu wyraźnie do nich nie należy. Śpiwór wraz z podniesionym dachem już ugotował tu sam właściciel. Po drodze w skrzydłach pojawiły się reflektory z Moskvich-412. Jeśli o mnie chodzi, wyszło to dobrze.
Wszyscy wiedzą, że Colchis to dziwny ciągnik siodłowy z kanciastą kabiną. Niektórzy go krytykują, inni mówią „normy”, ale to nie zmienia istoty – „Kolchidy” z 600. rodziny były masowo produkowane tylko w postaci traktorów. Jednak w latach 90. było wiele konwersji KAZ-608 na ciężarówki z platformą. Co prawda najczęściej nie pretendowali do tytułu „kierowcy ciężarówki”, ale zdarzały się wyjątki. Jak ci się podoba to arcydzieło? Kabina z przedłużonym dachem, przedni zderzak firmy Kirovets, przedłużona podstawa. A jakie stoisko? Nie wiem nawet, jaki ma silnik, ale oczywiście nie jego rodzima benzyna…
W połowie lat 80. Kutaisi zaczął montować wywrotkę rolniczą z napędem na wszystkie koła. Samochód był ciekawy, ale nie nadawał się na dalekie trasy. Było to jednak dopiero przed upadkiem ZSRR. A potem „szlifierka” w jednej ręce, spawarka w drugiej – i gotowe! Zamiast przedniej osi napędowej kładziemy oś z KamAZ, tylną zmieniamy na szczytową, przyspawamy „śpiwór” do kabiny, a zamiast wywrotki kładziemy zamkniętą kabinę. To wszystko, wózek do pracy na długich dystansach jest gotowy.
Mówienie o głównych ciężarówkach i nie wspominanie o KamAZ oznacza bycie bardzo nieszczerym. „Tatarin” jest znany wszystkim, a dzięki swojej wytrzymałości jeszcze długo będzie surfował po rosyjskich przestrzeniach. Jednak pomimo początkowego zadania polegającego na stworzeniu samochodu na długie dystanse, wielu kierowców nie zgadza się, że projektanci odnieśli sukces. W rezultacie nie można policzyć odmian tuningu ciężarówek KamAZ. Na przykład wariant z przyspawanym domowym „śpiworem”, a także wysokim dachem z tworzywa sztucznego i maską przednią. Produkowane są przez jedną z wielu firm zajmujących się modernizacją ciężarówek.
Nawiasem mówiąc, połączenie wysokiej kabiny i transportu bloczków betonowych nie pasuje zbyt dobrze – „zmęczone” arbuzami i zostało przeniesione na krótkie odległości?
Przejdźmy do KrAZ. Na szczęście 257 przyjechały z fabryki ze wspornikiem koła zapasowego za kabiną, więc nie było problemów z przerobieniem go na trucker. „Koło zapasowe” w dół, w jego miejsce wspawamy „śpiwór”, wspawamy dodatkowy reflektor w skrzydło – i jedziemy. Otóż w przypadku przebicia dachu sprowadzamy napompowaną komorę…
W połowie lat 80. KrAZ-260, spadkobierca krokodyla, wszedł do masowej produkcji w Kremenczugu. W czasach postsowieckich dostał nawet kabinę fabryczną z kabiną sypialną, choć niewielką. Jeśli jednak zobaczysz na torze „dwieście pięćdziesiąt” z „śpiworem”, to z dużym prawdopodobieństwem upewnij się, że jest to „domowa robota”. Co więcej, ciężarówki KrAZ czasami odradzają się w takich projektach, że och! Jak ci się podoba ta wersja KrrrrAAAAZ? Potężna kabina, potężna rama, potężna „budka” i… przyczepa! Ile czasu zajmuje czołganie się z pełnym ładunkiem na mniej lub bardziej stromym podjeździe? Dzień?
Nie licząc caoverów, najtrudniejsza rzecz do ostrzenia pod „dalekozasięgowym” „Uralem”. Początkowo zaprojektowany jako pojazd terenowy, ma gęsty układ i po prostu nie ma do niego miejsca do spania. A może gdzieś tam jest? Tutaj właściciel po prostu zdemontował nadwozie, przyspawał przyciętą kabinę z MAZ-500 do kabiny rodzimej, a zamiast nadbudowy przykręcił rozgotowany „kung”. Może nie jest zbyt pojemny, ale wygląda poważnie – jeden zderzak jest coś wart!
Czy uważasz, że modernizowane są tylko wytwory krajowego przemysłu samochodowego, ale „burżuazja” ma się dobrze, prawda? Nie ważne jak! Jeśli udało Ci się zdobyć dostawę Mercedes-Benz i musisz przewozić towar daleko, to i tak nie możesz się obejść bez „śpiwora”! Tak, samochód wygląda na „odjechał”, ale masz szczęście!
Nawiasem mówiąc, nie tylko nasi kierowcy modyfikują swoje ciężarówki. Oto słowacka wersja przekształcenia ciężarówki dostawczej w pojazd dalekiego zasięgu. Ta Avia A31 z bardzo wysoką kabiną sprawdza się na trasach międzynarodowych, bo to zdjęcie zostało zrobione nie „tam”, ale w Moskwie.
A „Król” tej kolekcji to ciężarówka „na bazie” lub „z elementami” ZIL-133GYa. Właściciel naprawdę się pogubił i stworzył własny samochód do pracy na trasach długodystansowych. Wszystko jest dopasowane, połączone i nic nie wystaje. Co więcej, kabina i dolny pas są tak harmonijnie wykonane, że umiarkowanie schludny van wydaje się elementem obcym…
