Przegląd odrestaurowanego samochodu GAZ-67B
Pozdrawiamy przyjaciół!
Przedstawiam Państwu samochód GAZ-67B. Ta maszyna została, że tak powiem, odrestaurowana ze stosu złomu. Z tego powodu po części nie odpowiada trochę oryginałowi tego modelu.
Moment ten uważam za wybaczalny, ponieważ od czasu, gdy zostały wydane fabrycznie nowe, minęło sporo czasu. A przy istniejącym braku części montaż samochodu w jego oryginalnej formie jest prawie niemożliwy.
GAZ-67B to ulepszona wersja GAZ-64. Nie będę się zagłębiał w temat całej modernizacji w szczegółach, w internecie jest bardzo dużo informacji na ten temat.
Trochę historii.
GAZ-67B był produkowany przez fabrykę GAZ w latach 1943-1953 w małych partiach i był przeznaczony na potrzeby armii, gdzie służył jako kwatera główna, pojazd rozpoznawczy, a także mógł pełnić funkcję ciągnika dla lekkich dział artyleryjskich. W sumie wydano około 92 tys. egzemplarzy.
GAZ-67B ma konstrukcję ramową i ma napęd na wszystkie koła z układem kół 4 × 4.
Kiedy widzisz samochód, pierwszą rzeczą, która rzuca się w oczy, jest otwarty dach i brak drzwi. Ten układ ciała nazywa się PHAETON.
Jeśli przyjrzysz się bliżej emblematowi samochodu, zauważysz, że jest on przylutowany lutem do karoserii i wyglądem przypomina emblemat marki FORD .
Ponieważ samochód pełnił funkcję ciągnika, zaczepy holownicze znajdują się na nim z przodu iz tyłu. Z przodu są to dwa ogromne haki, które swoim wyglądem przypominają zakrzywione kły dzika. Masa przewożonej przyczepy nie powinna przekraczać 1200 kilogramów.
Pod względem ładowności auto jest 4-osobowe, z możliwością zabrania około 100 kilogramów ładunku. Całkowita nośność GAZ-67B wynosi około 450 kilogramów.
W przedniej części przewidziano wspólną kanapę do wsiadania pasażera i kierowcy.
Z tyłu dwóch pasażerów znajduje się naprzeciwko siebie, na metalowych błotnikach karoserii.
Najciekawsze dla mnie w aucie jest umiejscowienie 40-litrowego zbiornika paliwa z przodu tuż pod przednią szybą, gdzie szyjka wlewu znajduje się dokładnie pośrodku.
Zwracam uwagę, że w samochodzie z 1943 roku czujnik paliwa był już przewidziany, znajduje się na desce rozdzielczej na samej górze. Zasada działania jest bardzo prosta: na jednej części metalowej dźwigni znajduje się pływak, a na drugiej podziałka z cyframi, a cała ta konstrukcja znajduje się wewnątrz zbiornika, oddzielona od zewnętrznej części szkłem. Zapasowy zbiornik paliwa znajduje się pod siedzeniem kierowcy.
Również na desce rozdzielczej znajdują się: czujnik prądu, za pomocą którego można określić, czy akumulator jest ładowany, czy nie, czujnik ciśnienia oleju i czujnik płynu chłodzącego (wody). Napięcie w sieci elektrycznej samochodu wynosi 6 woltów. W moim przypadku jest przeliczany na 12 woltów. Silnik uruchamiany jest z rozrusznika, czyli z tzw. krzywego rozrusznika ręcznego.
Zajrzyjmy pod samochód.
Słabym punktem GAZ-67B uznano przednią oś. Przysporzył konstruktorom sporo kłopotów ze względu na to, że samochód miał mały kąt skrętu lub ciągle psuły się jego przeguby obrotowe.
Ponadto przednia oś jest zawieszona na ramie za pomocą czterech ćwierćeliptycznych resorów piórowych, w połączeniu z dwoma hydraulicznymi amortyzatorami zawieszenia. Ten rodzaj zawieszenia jest wyjątkowo zawodny ze względu na to, że często pękają resory piórowe.
Na tylnym zawieszeniu samochodu GAZ-67B zamontowane są półeliptyczne resory, które słyną z niezawodności, a sama tylna oś nie sprawiała kłopotów podczas eksploatacji.
Przestrzeń pod maską.
W moim przypadku pod maską GAZ-67B zainstalowano silnik z samochodu GAZ-M-20. w połączeniu z czterobiegową skrzynią biegów.
